Over Menso

Mijn naam is Menso Kuik, 39 jaar, getrouwd, vader van 5 kinderen en woonachtig in Roemenië. In 2006 ben ik afgestudeerd aan de Radboud Universiteit als psycholoog, afstudeerrichting klinische psychologie.

In Nederland heb ik gewerkt als studentenpsycholoog, keuringspsycholoog voor het UWV en docent/onderzoeker aan de Hogeschool van Amsterdam. Daarnaast ben ik professioneel actief geweest in de theaterwereld als acteur, theatermaker en cabaretier als onderdeel van cabaretduo Rauw Spul dat in 2011 de finale van het Leids Cabaret Festival behaalde. 

Via omzwervingen naar Berlijn, Nijmegen, Den Bosch, Amsterdam en Zutphen ben ik in 2022 met mijn gezin het avontuur aangegaan en hebben we de stap naar de natuur in Transsylvanië gezet. We leven middenin het bos en zijn omringd door onze eigen dieren (kippen, 2 honden, 7 katten en 2 paarden) en alle wilde dieren die in het bos leven.

Ons verhaal is er niet één van wegvluchten, maar juist van opzoeken van geluk en zingeving. Het bestaan in Nederland was prettig, maar voelde in toenemende mate aan als jachtig en te veel begrensd. Door de stap te zetten naar een bestaan met focus op het scheppen van een mooie leefomgeving, in verbinding staan met de natuur en meer tijd doorbrengen met het gezin, ervaren we meer zingeving. Hoewel het heel hard werken is om ons huis en land leefbaar te krijgen ervaren we veel geluksmomenten omdat alles wat we doen echt belangrijk is. Het opbouwen en onderhouden van een tuin verschaft eten, hout hakken doe je voor de warmte en het opknappen van het huis zorgt voor een prettig dak boven het hoofd.

Voor mij is de combinatie van hart, hoofd en handen erg belangrijk: mijn hart volgen en doen wat ik belangrijk vind, met mijn verstand en hersenen werken omdat denkwerk ook aangenaam is en daarnaast veel fysiek werk doen is voor mij het beste. Een combinatie die ik in Nederland minder goed kon maken omdat ik fulltime als docent/onderzoeker werkte.

Soms denk ik wat betreft onze emigratie ook wel eens: waar zijn we aan begonnen? Bijvoorbeeld als er weer eens een auto of tractor vastzit in de modder (we hebben namelijk geen echte weg naar ons huis), we in de regen of sneeuw boodschappen aan het sjouwen zijn van de weg naar ons huis (1,5 kilometer) of als je je realiseert dat alles wat er moet gebeuren teveel is om zelfs maar ingepland te krijgen. Maar, het gevoel je hart te volgen, iets te doen wat echt waarde heeft, wint het dan altijd weer.

Wat is dan echt belangrijk voor mij? Mijn talenten kunnen ontplooien. Zo houd ik van klussen, houtbewerking, met dieren omgaan, maar ook met mijn hoofd en hart werken, wat ik doe als afstudeerdocent aan de LOI en als emigratiecoach. In verbinding staan met mijn vrouw en kinderen, onze dieren en de mensen die we hier ontmoeten. En vrijheid: dat je planning niet voor je gemaakt wordt, maar dat je zelf bepaalt wat je doet en wanneer.